Φύλλο Νο 262 (22 Φλεβάρη 2012)

Η διακοπή του ρεύματος, λόγω μη πληρωμής του χαρατσιού, κρίθηκε ρητά και επισήμως αντισυνταγματική από την ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας! Γείραμε την πλάστιγγα του  ΣτΕ προς το μέρος μας. Δεν έγινε «από μόνο του» και λόγω παρανομίας. Την απόφαση την καθορίσαμε εμείς, με τη δράση μας σε επιτροπές και συνελεύσεις, σε δήμους, χωριά και γειτονιές.

Στα 11 χρόνια ζωής της εφημερίδας γνωριστήκαμε με ένα μεγάλο κομμάτι από αγωνιστές και αγωνίστριες, παλέψαμε, σκεφτήκαμε μαζί. Θα θέλαμε η γιορτή της «Εργατικής Αριστεράς», που γίνεται το Σάββατο 3 Μάρτη, να είναι γιορτή για όλους μας, στις μεγάλες πολιτικές απαιτήσεις της περιόδου, μια βραδιά με ζωντανή μουσική, με παρέα και κέφι είναι πολύτιμη. Θα βρεθούμε στο ΚΥΒΕ Περιστερίου.

Κατά το διεθνή Τύπο, η ύφεση στην Ελλάδα το 2012 μπορεί να φτάσει ακόμα και στο 7,5% . Κατά τους «Financial Times» και το Reuters, η τόσο βαθιά ύφεση είναι αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν και κάνουν τελείως ανέφικτο το στόχο να ξεφύγει η χώρα από τη μαύρη τρύπα του χρέους. Και ποιοι τα επέβαλαν αυτά τα μέτρα, ρε παιδιά;
 

Η συμφωνία της κυβέρνησης με την ΕΕ και τους δανειστές δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες: Προβλέπει πρωτόγνωρες θυσίες για τον εργαζόμενο λαό και μάλιστα χωρίς καμιά ελπίδα και προοπτική. Η χρεοκοπία απλώς αναβάλλεται για το επόμενο επεισόδιο. Όσο πιο γρήγορα ανατραπεί αυτή η συμφωνία, τόσο καλύτερο θα είναι το μέλλον για τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

Μεγάλη άνοδο πέτυχαν οι δυνάμεις της Αριστεράς στο 13ο Συνέδριο της ΠΟΕΔΗΝ στις 7-9 Φλεβάρη.

Νίκη του κινήματος αλληλεγγύης ενάντια στην τρομοκρατία των διοικήσεων και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Οι εργαζόμενοι στην ψυχική υγεία, μετά από μια μαζικότατη συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας στις 9/2, μπήκαν στο αμφιθέατρο και μετά από Γενική Συνέλευση (ΓΣ), και αφού η πολιτική ηγεσία δεν έδωσε καμία απάντηση στα αιτήματά τους, προχώρησαν σε κατάληψη.

Απόφαση για συνέχιση του ηρωικού τους αγώνα, που συμπληρώνει σήμερα 115 μέρες, έλαβαν στην τελευταία Γενική τους Συνέλευση οι απεργοί της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Την επομένη της μεγαλειώδους συγκέντρωσης στο Σύνταγμα (12/2), η «Εργατική Αριστερά» βρέθηκε στην πύλη της Χαλυβουργίας και συζήτησε με τους απεργούς.

Στα μέσα του Φλεβάρη, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής πραγματοποίησε παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του ΙΚΑ στο κέντρο της Αθήνας. Η διαμαρτυρία αφορούσε τους εργαζόμενους στις εκδόσεις Αντ. Σάκκουλα, που πραγματοποιούν επίσχεση εργασίας και έχουν μείνει χωρίς ασφαλιστική κάλυψη.

Απλήρωτοι παραμένουν εδώ και 45 μέρες οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ. Συγκεκριμμένα δεν τους έχει καταβληθεί η μισθοδοσία του Ιανουαρίου και το δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου.

Μάζική ήταν η συμμετοχή στις δύο εικοσιτετράωρες απεργίες που είχε εξαγγείλει ο Σύλλογος Εργαζομένων της Εμπορικής Τράπεζας το δεύτερο δεκαήμερο του Φλεβάρη.

Αναβλήθηκε η εκδίκαση της δίωξης που έχει ασκήσει η ACS σε βάρος του συνδικαλιστή Χ. Γιαμπουράνη, μέλους του ΔΣ του ΕΚΑ και του Σωματείου Εργαζομένων Ταχυδρομικών, Ταχυμεταφορικών Εταιρειών Αττικής.

Τετράωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας πραγματοποίησε η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση στα μέσα Φλεβάρη.

Συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα καλούν την Τετάρτη 22 Φλεβάρη, στις 4 το απόγευμα, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, ενάντια στην ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου του νέου μνημονίου που προβλέπει άγριο μαχαίρι στις κύριες και επικουρικές συντάξεις.

Οι εμπρησμοί στο κέντρο της Αθήνας στις 12 Φλεβάρη ήταν μια επίδειξη δύναμης του (λεγόμενου) μπλακ μπλοκ. Οι δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα και της Αλ. Παπαρήγα, που τους απέδωσαν σε «παρακρατικούς μηχανισμούς», είναι άστοχες, όπως και οι οι αναλύσεις που θεωρούν τα «μπάχαλα» ως αυθόρμητη εκδήλωση μιας κάποιας «μητροπολιτικής νεολαίας». Οι επιθέσεις στηρίζονταν σε συγκεκριμένο σχέδιο δράσης, προϋπέθετε συντονισμό ομάδων, συστήματα ανεφοδιασμού, κάλυψης, διαφυγής κ.λπ. Αυτή η ερμηνεία δεν έχει στόχο να εξωραΐσει τη δράση του μπλακ μπλοκ. Γιατί αποτελεί μια σοβαρή απειλή για την πραγματική αυτενέργεια και κλιμάκωση της πάλης του κόσμου, την οποία γενικά επιδιώκουν και οι αναρχικοί των άλλων απόψεων.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εξήγγειλε «πολυεπίπεδες πρωτοβουλίες», με στόχο ένα «αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής». Δυστυχώς η έκκληση για μέτωπο αυτό-υπονομεύεται μέσα από τη γνωστή τακτική της πρότασης ενός (αδιαπραγμάτευτου;) πολιτικού «πλαισίου», που οδηγεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε ένα «μέτωπο» με τον εαυτό της.

Την Παρασκευή 17/2 διοργανώθηκε από τη Λαϊκή Συνέλευση Αιγάλεω (ΛΣΑ) εκδήλωση αλληλεγγύης για τους εργαζόμενους στην 3Ε Εκτυπωτική, που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας για περίπου 3 μήνες.

Η σύνοδος της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε σε σχέδιο απόφασης του συμμαχικού σχήματος για τη συγκυρία, την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο κίνημα αντίστασης-ανατροπής και την προετοιμασία για το ενδεχόμενο των εκλογών. Η ΔΕΑ δέχθηκε την απόφαση, προβάλλοντας όμως την ανάγκη να ξεκαθαριστούν βαθύτερα κάποια κρίσιμα σημεία.

Η διάλυση των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εργατικής Εστίας είναι μια ληστεία σε βάρος των χιλιάδων δικαιούχων, αλλά και των εκατομμυρίων εργαζομένων που από το μισθό τους χρηματοδοτούσαν τις υπηρεσίες (στεγαστικά δάνεια, φτηνές διακοπές, διασκέδαση, επιδότηση ενοικίου κ.ά.) αυτών των οργανισμών. Ο αγώνας ενάντια στη διάλυσή τους είναι αγώνας όλων μας.

Σε μια εποχή που οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ δεν θέλουν και δεν μπορούν να προβάλλουν αποτελεσματική αντίσταση στα μέτρα του μνημονίου για την εκπαίδευση, εμφανίζεται μια αγωνιστική μειοψηφία στον κλάδο των εκπαιδευτικών που έχει διάθεση να πλαισιώσει τις αγωνιστικές δράσεις μιας αριστερής συνδικαλιστικής ηγεσίας.

Οι εργαζόμενοι στο "στενό δημόσιο" απέκτησαν το δικό τους Συντονισμό. Πατώντας στις μαχητικές μορφές δράσεις που τον τελευταίο χρόνο μπλόκαραν σε μεγάλο βαθμό την πλήρη διάλυση του δημοσίου και τις πολύτιμες εμπειρίες των επιτροπών αγώνα και των συντονιστικών που εμφανίστηκαν, αγωνιστές της Αριστεράς και ανένταχτοι ριζοσπαστικοί εργαζόμενοι επιχειρούν να σπάσουν την παραλυτική απομόνωση μεταξύ των εργαζομένων που επιβάλλει η ΠΑΣΚΕ.

Τρεις μαθητές από το 4ο Λύκειο Νέου Ηρακλείου, περιγράφουν τον αυταρχισμό που χαρακτηρίζει το "νέο λύκειο", αλλά και τις προσπάθειες αντίστασης από την μεριά των μαθητών του σχολείου τους. Η δράση τους είναι ένα πολύτιμο "μάθημα αντίστασης" για κάθε σχολείο, σχολή ή χώρο δουλειάς.

Πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από μαθητές σημειώθηκαν τις τελευταίες μέρες σε αρκετές πόλεις της χώρας.

Το σχέδιο νόμου για την «αξιοποίηση» του Ελληνικού,  που ήρθε στη δημοσιότητα, ξεπερνά και την πιο διεστραμμένη φαντασία των ακραίων ανθρώπων των αγορών.

Οι αποφάσεις του Eurogroup θα αποδειχθούν ανίκανες, όπως και οι προηγούμενες, να σταματήσουν την κρίση χρέους και αυτή η αναποτελεσματικότητα οξύνει τις διαφωνίες μέσα στην ΕΕ. Αυτές οι διαφωνίες καταγράφονται σε ένα περιβάλλον ύφεσης, η οποία αγκαλιάζει όλη την Ευρώπη. Καθώς πρόκειται για συνολική κρίση του συστήματος, οι εκπρόσωποι των καπιταλιστών αδυνατούν να βρουν μεσοπρόθεσμες λύσεις. Όμως το ταξικό τους κριτήριο, τους επιβάλει να προσπαθήσουν να εξάγουν περισσότερη υπεραξία από τους εργαζόμενους, αφού αυτή είναι η μόνη πηγή κερδών.

Η ανεξάρτητη πολιτική του Μπάαθ, η φιλοξενία που πρόσφερε στη Χαμάς και η στήριξη στη Χεζμπολάχ κάνει σύνθετη την κατάσταση, καθώς η Συρία θεωρείται κομμάτι του «άξονα της αντίστασης» στη Μέση Ανατολή.

Τρεις βασικές "πτέρυγες" έχουν εμφανιστεί στο κίνημα αντίστασης. Το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο, οι Τοπικές Συντονιστικές Επιτροπές και ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός. Η σύνθεσή τους, ο ρόλος τους και οι σχέσεις μεταξύ τους.

Μετά από 11 μήνες, οι εξεγερμένες πόλεις δεν κάμπτονται από την καταστολή, ενώ σταδιακά στον αγώνα περνάνε και οι μεγάλες πόλεις. Την ίδια ώρα που η εξέγερση ενισχύεται, το καθεστώς κλιμακώνει την καταστολή. Σε αυτό το φόντο, όπου είναι σαφές ότι δεν υπάρχει πια "επιστροφή", στον ΟΗΕ ξεδιπλώνεται ένα αδίστακτο πόκερ με έπαθλο την κηδεμονία της Συρίας μετά τον Άσαντ και "μάρκες" τις ζωές των Σύριων. 

Η μέρα πολιτικής ανυπακοής στις 11 Φλεβάρη στην Αίγυπτο έφερε τους φοιτητές και τους μαθητές, που είχαν λείψει σε προηγούμενες κινητοποιήσεις, στο προσκήνιο, ανέδειξε τις δυσκολίες να συνδεθεί το εργατικό κίνημα με την πολιτική πάλη, αλλά έκανε εμφανή και το φόβο του καθεστώτος απέναντι στο ενδεχόμενο γενικής απεργίας.

Το καλύτερο σχόλιο για την υποκρισία γύρω από το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν έκανε αμερικάνικο μπλογκ με μια χιουμοριστική «είδηση».