Και να σου ξαφνικά ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ξανά στα πρόθυρα της εξουσίας στην Ιταλία, με αποτέλεσμα ζαλάδες για τους Μερκολάντ. Δεν πρόκειται ασφαλώς για νίκη κάποιου «εθνικοανεξαρτησιακού» κινήματος ενάντια στη «γερμανοποίηση». Πρόκειται για απόδειξη της αδυναμίας των μνημονιακών τεχνοκρατών, τύπου Μόντι, να κυβερνήσουν. Πρόκειται, επίσης, για ανάδειξη της σχετικά ανεξάρτητης δυναμικής της κυρίαρχης τάξης κάθε χώρας. Υπενθυμίζεται ότι ο Μπερλουσκόνι είχε ταχθεί, εμμέσως, αλλά σαφώς, υπέρ της επιστροφής στη λιρέτα, αν οι συγκυρίες το καταστήσουν απαραίτητο. Και ότι η Ιταλία είναι μια μεγάλη χώρα, με εξίσου μεγάλη οικονομική δύναμη (4η στην ΕΕ)…
Ημερ.Δημοσίευσης
***
Το φαινόμενο δεν είναι άσχετο με τις εδώ εξελίξεις. Σημειώνουμε ότι μετά τους Ν. Μιχαλολιάκο και Π. Καμένο που «έκαναν παιχνίδι» με το ενδεχόμενο αποχώρησης από το ευρώ, ο Νικήτας Κακλαμάνης προσφάτως υπενθυμίζει όλο και συχνότερα ότι είχε ταχθεί κατά της ΟΝΕ και της εισόδου στο ευρώ…
***
Οι μετατοπίσεις πολιτικάντηδων από την εθνική ευρωορθοδοξία αντανακλά μετατοπίσεις των στηριγμάτων τους μέσα στην κυρίαρχη τάξη. Υπενθυμίζεται ότι ο Ψυχάρης, από το «Βήμα», κατήγγειλε ότι «η τρόικα κάνει μπίζνες», ενώ ο Μπόμπολας, από το «Έθνος», έκανε λόγο για «5η φάλαγγα της τρόικας στην Ελλάδα». Αυτό το παιχνίδι χαλάρωσης της πειθαρχίας στα μνημόνια, αυτή η εμφάνιση ρωγμών στην ευρωορθοδοξία, που οφείλεται στους ανταγωνισμούς, είναι πραγματικό ναρκοπέδιο για τον Σαμαρά…
***
Και δεν είναι άσχετο με εξίσου πρόσφατες αναζητήσεις πιο «πολυδιάστατης» εξωτερικής πολιτικής. Που μπορεί να ξεκινά από το εσωτερικό της χώρας, αρχίζοντας π.χ. από τον ΠΑΟΚ, περνώντας από την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και καταλήγοντας στη ΔΕΠΑ ή τη ΔΕΣΦΑ, για τις οποίες φημολογείται ενδιαφέρον της Gazprom…
Είδες το Plan B;
***
Μόνον που όσοι, μέσα από την Αριστερά, ονειρεύονται ότι αυτοί θα κληθούν να το διαχειριστούν, ας αλλάξουν πλευρό. Γιατί έχουν πολύ-πολύ περισσότερες πιθανότητες οι «λύσεις» τύπου Μαρκεζίνη…
***
Για το νέο ηλεκτροσόκ, με αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος μέχρι και 40% μέσα στον επόμενο χρόνο, προειδοποιούν δημοσιεύματα. Μα η ιδιωτικοποίηση και η «απελευθέρωση των αγορών» δεν θα έφερνε, λέει, μειώσεις στις τιμές των βασικών αγαθών όπως το ρεύμα;
***
Τα χρέη των (ιδιωτικών) επιχειρήσεων προς τις τράπεζες έχουν εκτιναχθεί σε αστρονομικά ύψη. Στη δημοσιότητα δόθηκαν νούμερα (144 δισ. ευρώ) που συγκρίνονται μόνο με το συνολικό δημόσιο χρέος. Αυτός ο παράγοντας οξύνει, επίσης, τους ανταγωνισμούς. Γιατί, μέχρι σήμερα, οι καπιταλιστές είχαν συνηθίσει τα δάνεια αυτά να είναι απλώς θαλασσοδάνεια. Τώρα όμως;
***
Μαλλιά κουβάρια οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, μετά την κόντρα μελών της πτέρυγας Καμμένου και τους Μαρκόπουλο, Ζώη, Μανώλη. Ας τα βλέπουν όσοι ήλπιζαν σε αντιμνημονιακή συγκυβέρνηση…