Με τις κλοτσιές διώχνουν τους αστυνομικούς που πρωταγωνίστησαν στο βίντεο-σοκ με τα εξευτελιστικά βασανιστήρια σε βάρος ανήλικων μεταναστών στο ΑΤ Ομόνοιας. Το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο της αστυνομίας, αφού εξέτασε το πόρισμα της Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης (που είχε σκανδαλωδώς μετατρέψει το αδίκημα από βασανισμό σε… προσβολή προσωπικότητας), απέταξε δύο αστυνομικούς και απέλυσε άλλους δύο συνοριοφύλακες που συμμετείχαν στο επεισόδιο. Άπαντες έχουν δικαίωμα προσφυγής στο δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο, που συνήθως αμβλύνει τις ποινές. Όμως δύσκολα η απόφαση θα αλλάξει τουλάχιστον για τον αρχιφύλακα που χαστούκιζε τους δύο κρατούμενους και τους υποχρέωνε να χτυπιούνται μεταξύ τους και τον αστυνομικό που βιντεοσκοπούσε το βασανισμό. Ελπίζουμε βέβαια το ίδιο να συμβεί και για τους υπόλοιπους.
Όμως όσον αφορά τις ευθύνες του διοικητή του τμήματος, αυτές δεν… προέκυψαν και ο αξιωματικός, παρ' ότι αρχικά είχε μετακινηθεί, στις πρόσφατες κρίσεις των αξιωματικών προήχθη! Παρόλα αυτά, η απόταξη των βασανιστών είναι μια καλή αρχή και είναι προφανώς αποτέλεσμα της ομοβροντίας των καταγγελιών και του σοκ του πανελλήνιου για το βίντεο-ντροπή. Όμως δεν είναι άραγε καιρός να εξεταστεί και η σχέση της αστυνομίας με φασιστικές οργανώσεις δολοφόνων όπως π.χ. της Χρυσής Αυγής; Εκεί να δείτε αθρόες αποτάξεις που θα έπρεπε να γίνουν…
O Λεωνίδας Θεοχάρης, ο Νίκος Ασλαμαζίδης και ο Μπορίς Αθανασιάδης είναι πρωταγωνιστές της πιο εντυπωσιακής απεργίας πείνας στη Γαλλία και υποστηρίζονται από ένα τεράστιο κίνημα συμπαράστασης! Έφυγαν πριν από πέντε μήνες από την Ξάνθη και την Κομοτηνή, για να δουλέψουν στο ναυπηγείο της γαλλικής πόλης Σεν Ναζέρ. «Η γερμανική εταιρεία ΕLΒΕ ήθελε έμπειρους αμμοβολιστές και μας έταξε μεγάλους μισθούς, ασφάλιση και νόμιμα χαρτιά. Θα πληρωνόμασταν με την ώρα και θα συγκεντρώναμε το μήνα 2.200 ευρώ. Είχαμε αποφασίσει μάλιστα να μείνουμε για τρία ή και πέντε χρόνια, αν όλα πήγαιναν καλά», λένε στα «ΝΕΑ». Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν έτσι. «Θα υπογράφαμε τα χαρτιά με το που θα φτάναμε στη Γαλλία. Τελικά δεν είδαμε ούτε χαρτιά ούτε τους μισθούς που μας έταξαν, παρ' ότι δουλεύαμε 10 και 11 ώρες. Ακόμη και με τη διαμονή είχαμε πρόβλημα. Στην αρχή μας παρείχαν δωμάτιο σε σχετικά καλό ξενοδοχείο, έπειτα από μερικές μέρες όμως μας πέταξαν σε μια άθλια πανσιόν», λέει ο Λεωνίδας.
Όταν διαμαρτυρήθηκαν για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων, αντιμετώπισαν την απόλυση και υποσχέσεις ότι θα τους καταβληθούν τα οφειλόμενα όταν γυρίσουν πίσω... Οι τρεις Έλληνες αμμοβολιστές όμως δεν είναι μόνοι. Στο πλευρό τους έχουν τους κατοίκους της πόλης, που τους ξέρουν με τα μικρά τους ονόματα. Μάλιστα, την πρώτη ημέρα που άρχισε η απεργία τους, οι κάτοικοι ανάρτησαν ένα μεγάλο κίτρινο πανό στην είσοδο του δημαρχείου σαν ένδειξη συμπαράστασης. Συστάθηκε ομάδα υποστήριξης, η οποία με στρώματα, κουβέρτες και νερά προσπαθεί να βοηθήσει τους απεργούς. Όπως φαίνεται, το κοινό στην εργατική τάξη ανεξαρτήτως φυλής και χρώματος είναι η καταπίεση και η οικονομική εξαθλίωση που προσπαθούν να επιβάλουν τα αφεντικά. Η μόνη λύση είναι ο δρόμος που δείχνουν οι απεργοί και οι συμπαραστάτες τους: αγώνας και πάλι αγώνας.
Η πειθαρχική επιτροπή της γαλλικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου επέβαλε στη Μετζ αφαίρεση ενός βαθμού και τιμωρία της έδρας της για μία αγωνιστική, επειδή οπαδός της επιτέθηκε με ρατσιστικά σχόλια κατά του αμυντικού της Βαλανσιέν, Αμπντελσλάμ Ουαντού, γνωστού και από τον Ολυμπιακό. Ο Μαροκινός άσος προσπάθησε να ανέβει στην κερκίδα για να αντεπιτεθεί και δέχτηκε κίτρινη κάρτα από το διαιτητή, που δεν είχε αντιληφθεί το περιστατικό. Όπως και στην Ελλάδα, στις εξέδρες των γηπέδων επωάζεται το αυγό του φιδιού για φασιστικές οργανώσεις που αλιεύουν οπαδούς και συντηρούν οργανωμένες ρατσιστικές συμμορίες. Είναι προφανές ότι το αντιρατσιστικό κίνημα έχει να κάνει πολλή δουλειά και στα γήπεδα…
