Μετά από 18 ημέρες απεργίας η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ αποφάσισε στις 20 Μάρτη την αναστολή των επαναλαμβανόμενων απεργιών.
Δ υστυχώς δεν κατάφεραν να σταματήσουν άμεσα τις προθέσεις της κυβέρνησης για τη διάλυση του ΟΑΠ-ΔΕΗ και την ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης, αλλά είναι φανερό σε όλους τους εργαζόμενους ότι ο αγώνας τους σταμάτησε προσωρινά και ότι αν προσπαθήσει η κυβέρνηση Καραμανλή να εφαρμόσει τα σχέδιά της, θα τους βρει πάλι μπροστά τους.
Ήταν μία συγκλονιστική απεργία διαρκείας με τεράστια ποσοστά συμμετοχής, με μαζικές και μαχητικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, με απεργιακές φρουρές, με μάχες με τις αστυνομικές δυνάμεις, αλλά και σε κόντρα με τους εκφοβισμούς από καθοδηγούμενους από την κυβέρνηση δικαστές και εισαγγελείς. Ακόμα και μετά τη λήξη του αγώνα τους, το πενταμελές προεδρείο της ΓΕΝΟΠ καλείται να απολογηθεί στον εισαγγελέα, γιατί έκανε τα αυτονόητα: οργάνωσε απεργία για τα δικαιώματα των εργαζομένων!
Μαζική ήταν η συμμετοχή των απεργών στη μεγαλειώδη γενική απεργία στις 19 Μάρτη. Πάνω από τρεις χιλιάδες εργαζόμενοι τέθηκαν, μαζί με τα συνδικάτα των ΟΤΑ, επικεφαλής της πορείας προς τη Βουλή. Σε όλα τα πεζοδρόμια ο κόσμος χειροκροτούσε θερμά τους απεργούς, εκφράζοντας τη συμπαράστασή του στον αγώνα τους και διαλύοντας την προπαγάνδα εναντίον τους που προσπαθούσε να περάσει η κυβέρνηση.
Δυστυχώς ο αγώνας των εργαζομένων στη ΔΕΗ δεν βρήκε την ανάλογη στήριξη από τη ΓΣΕΕ, παρότι την επιζητούσαν και θα μπορούσε να τους βοηθήσει, αλλά και να δώσει συνολικότερη ώθηση στο εργατικό κίνημα, που είναι σε αναβρασμό.
Μετά την απεργία, η διοίκηση της ΔΕΗ συνεχίζει τις προσπάθειες για σύναψη συμφωνίας παραγωγής ενέργειας με ιδιωτικές εταιρείες, βάζοντας σε προτεραιότητα τώρα τη συνεργασία με τη Χαλυβουργική. Οι εργαζόμενοι θα πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 3 Απρίλη έξω από το κεντρικό ξενοδοχείο που θα συγκληθεί το Δ.Σ. της ΔΕΗ.
Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ γύρισαν στη δουλειά με ψηλά το κεφάλι, με το «όπλο παρά πόδα» όπως λένε οι ίδιοι. Όπως μας είπε η Νανή Πολίτου, αντιπρόεδρος της ΕΔΟΠ ΔΕΗ, «οι απεργοί με μια πρωτοφανή ενότητα, σύμπνοια και ωριμότητα στις αποφάσεις, αφύπνισαν συνειδήσεις, ανέδειξαν νέες μορφές πάλης και κράτησαν μέχρι την τελευταία μέρα του αγώνα όρθιοι ενάντια στις μεθοδεύσεις τρομοκράτησής τους και τους διάφορους τρόπους καταστολής του αγώνα».
Η αποφασιστική απεργία των εργαζόμενων στη ΔΕΗ, έστω και αν δεν έφτασε τώρα στη νίκη, δεν πήγε χαμένη. Αντίθετα αφήνει πολύτιμη παρακαταθήκη για τη συνέχεια του αγώνα τους και ένα δυναμικό παράδειγμα για όλο το εργατικό κίνημα.
Χρήστος Βαγενάς